9- UMBERTO D., DE SICA, 1952
Umberto D. için, akımın en iyi ve en dokunaklı filmi olduğu söylenebilir. Hikaye, emekli bir devlet memurunun kısıtlı geliri ile bir pansiyon odasında hayat mücadelesi vermesini konu alır. Filmin neredeyse tamamında amatör oyuncular rol alır ve seyircinin içine işleyen muhteşem performanslardan oluşur.
Özellikle başrol oyuncusu Carlo Battisti’nin kamera karşısına ilk defa geçmesine rağmen, gayet ustaca muhteşem bir performans sergilemesi de gerçekten inanılmazdır. Kahramanımız Umberto’yu hayata bağlayan tek şey köpeğidir. Her geçen gün daha da umutsuzluğa kapılan Umberto intiharın eşiğindedir ve köpeği ortadan kaybolur. Başıboş köpeklerin toplu halde öldürüldüğünü bilen Umberto köpeğini daha büyük bir umutsuzlukla aramaya başlar. Seyirci de filmi izlerken, Umberto ile birlikte köpeği Flike’nin peşine düşer. Akımın son filmi olarak kabul edilen Umberto D.’yi türün en iyi filmi olarak adlandıranların sayısı pekte az değildir.
